Kasteel Dussen

Dussen - Noord-Brabant

Een kleine nederzetting op de oeverwallen van het stroompje 'de Dusse' groeide uit tot een ambachtsheerlijkheid waar, in 1393, het toenmalig 'versterckt huys' (in de vorm van een woontoren van 4 verdiepingen: een zogeheten 'Donjon') door Arend II van der Dussen tot kasteel werd verbouwd. De kelders zijn uit deze tijd overgebleven. De Elisabethsvloed van 1421 maakte het trotse, pas 30 jaar oude kasteel tot een ruïne. De muren die waren blijven staan werden afgebroken door teruggekeerde bewoners van de streek om hun huizen weer mee op te bouwen. In 1456 begon Floris 1 en later zijn zoon Jan V van der Dussen met de wederopbouw van het kasteel. De toegangspoort en de onderste ronde gedeeltes van de torens zijn nog restanten van voor deze wederopbouw. De Belgische, adellijke familie d'Ursel werd via vererving eigenaar van het kasteel. Nadat de familie d'Ursel het aanwezige meubilair, boekenbezit en het archief mee naar Brussel namen, boden ze in 1901 het kasteel aan 24 frankse Carmelitessen aan als tijdelijke behuizing. In 1920 keerden de zusters terug naar Frankrijk en heeft het kasteel vier jaar leeg gestaan. In 1924 kocht de familie Suringar het kasteel. Rolina Suringar, een excentriek lid van de familie, werd bewoonster van het kasteel. Zij liet zich 's nachts bewaken door zes mannen uit het dorp, die voor dat doel de nacht op de galerij doorbrachten. Anton Coolen vond in haar leven inspiratie voor zijn boek :"de vrouw met de zes slapers". Na de plotselinge dood van Rolina wordt het kasteel aangekocht in 1935 door de gemeente Dussen voor fl. 15.000. Van 1954 tot en met 1997 was het kasteel in gebruik als gemeentehuis. Monumenten Fonds Brabant exploiteert Kasteel Dussen sinds 2003.