Beerschoten-Willinkshof

Driebergen-Rijsenburg - Utrecht

Het landschappelijk aangelegde park Beerschoten-Willinkshof hoorde oorspronkelijk bij het landhuis Beerschoten dat in 1850 in opdracht van A.C. Bouman werd gebouwd. Parkbos en omringende tuin werden aangelegd in landschapsstijl, naar ontwerp van J. D. Zocher jr. Het park wordt gekenmerkt door boomgroepen, gazons en een slingervijver met brug. Bij de slingervijver staat het koetshuis uit ca. 1880. Vlakbij de ingang staat aan de Hoofdstraat een voormalige dienstwoning. Beeldbepalend is het op een kleine verhoging gelegen, neoclassicistische tuintempeltje. Opvallend is ook de zichtrelatie met de overtuin, de hertenkamp, en dat het padenstelsel aansluit op dat van de Reehorst.Na het verlies van hun enige kind, legateert de weduwe van de Amsterdamse bankier Jan A. Willink de buitenplaats aan de gemeente Driebergen. Dit legaat stelt wel als voorwaarde dat de gemeente het woonhuis moet slopen en dat het park en het tegenover liggende hertenkamp een openbare bestemming moet krijgen. Haar wensen worden uitgevoerd. Later verzoeken familieleden de gemeente om een monument voor de gevers, waarvoor een liefdestempeltje wordt opgericht naar voorbeeld van een soortgelijke tempel bij het Petit Trianon te Versailles. Dit aandenken is getekend door architect Christiaan B. Posthumus Meyjes (1858-1922). Bovendien is men het park uit dankbaarheid Beerschoten-Willinkshof gaan noemen.