Het verhaal van Hindersteyn

Al enkele jaren koesterde Erik Geytenbeek, eigenaar van landgoed en Ridderhofstad Hindersteyn bij Langboek, de wens om een boek te maken over deze buitenplaats, die sinds vijftig jaar in het bezit is van zijn familie. Hindersteyn is een van de buitenplaatsen aan de Langbroekerdijk in Utrecht. Het is een prachtige plek, die bij de meeste mensen lange tijd onbekend was, maar dankzij de jaarlijkse Open Tuinendagen toch een groeiend publiek heeft kunnen verrassen.

Het boek dat Geytenbeek voor ogen had, is na twee-en-een-half jaar werk nu een feit, en alle buitenplaatsliefhebbers van Nederland kunnen zich daarover verheugen. Het is een fraai vormgegeven, goed geschreven boek geworden met veel kleurenillustraties, waaronder historische foto’s en een uitgebreide reportage van de huidige toestand. Wat het boek vooral bijzonder maakt, is de persoonlijke betrokkenheid, beter gezegd bevlogenheid van de auteur, waardoor de passie voor deze unieke plek van elke pagina afspat.

Natuurlijk komt in dit boek de geschiedenis van de buitenplaats uitgebreid aan bod. Die gaat maar liefst 700 jaar terug. De oude ridderhofstad is in de loop der tijd in bezit geweest van verschillende adellijke geslachten, waaronder de families Van Zuylen van Nijevelt en De Wijkerslooth de Weerdesteyn. In 1972 werd het ensemble gekocht door Antonius Franciscus Geytenbeek, waarmee een nieuwe bloeiperiode aanbrak die tot op de dag van vandaag voortduurt.

Behalve een overzicht te bieden van de voorgeschiedenis van huis en landgoed was het belangrijkste doel van de auteur een beeld te schetsen van de werkzaamheden van de afgelopen halve eeuw, die het gebouw en het omringend groen in de heerlijke staat hebben gebracht waarin ze nog altijd verkeren. Geytenbeek geeft dus een unieke inkijk in wat er allemaal bij komt kijken als je zo’n vervallen buitenplaats koopt.

Hij staat uitgebreid stil bij het decennialange proces van restauratie en herbouw van alle gebouwen en de renovatie van het interieur. Bijzonder is dat daarbij de situatie van ca. 1865 werd teruggebracht, waardoor Nederland een fraai voorbeeld van de hier relatief zeldzame neogotische stijl rijker werd. Het smaakvolle interieur werd verfraaid met talloze zorgvuldig gekozen aankopen, vaak met een voorgeschiedenis op andere kastelen en buitenplaatsen. Daarmee vertelt Hindersteyn niet alleen zijn eigen verhaal, maar verwijst het ook naar de bredere Nederlandse buitenplaatscultuur.

Ook werd de tuin hersteld, onder meer door de bouw van een prachtige slangenmuur voor leifruit en de plaatsing van historische kassen, die kunnen worden gebruikt voor activiteiten. Verder werden veel fraaie tuinelementen ingebracht, waaronder een fontein en twee beelden van sfinxen die inmiddels onderdeel van het beeldmerk van Hindersteyn zijn geworden.

Bijzonder aan het boek is – last but not least – de aandacht die wordt geschonken aan de recente geschiedenis, in het bijzonder aan de activiteiten van Stichting tot behoud Ridderhofstad Hindersteyn (2006) en aan de talloze vrijwilligers, zonder wie de huidige weelde ondenkbaar zou zijn geweest. Dat geldt uiteindelijk niet alleen voor de buitenplaats, maar ook voor dit boek: het waren namelijk ook de vrijwilligers die erop aandrongen dat Geytenbeek zijn verhaal over Hindersteyn zou optekenen.

Recensie door Asker Pelgrom